Ας υποθέσουμε ότι οι καταστάσεις στη ζωή μας είναι ένα δοχείο με νερό. Κάποια δοχεία είναι κρύα και κάποια ζεστά. Άλλες δηλ. καταστάσεις είναι ευχάριστες και άλλες δυσάρεστες.
Σε ένα δοχείο έχουμε νερό σε θερμοκρασία δωματίου περίπου 20ο C, σε ένα άλλο ένα δοχείο με 0ο C, και σε ένα τρίτο νερό στους 50ο C .
Αν βάλουμε το χέρι μας στο κρύο νερό και έπειτα στο μέτριο νερό θα μας φανεί σαν να είναι ζεστό. Αν βάλουμε το χέρι μας στο ζεστό νερό και έπειτα στο μέτριο, θα μας φανεί ότι το νερό είναι κρύο.
Έτσι και στη ζωή μας αν αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση θα μας φανεί μια άλλη πιο εύκολη, και το αντίθετο. Όλα τα κρίνουμε με βάση τις παλαιότερες εμπειρίες μας. Αν μια μέρα βρέχει, για κάποιους η βροχή θα είναι κάτι ευχάριστο και ίσως για κάποιους άλλους κάτι δυσάρεστο. Η βροχή είναι το ίδιο για όλους. Είναι η ίδια κατάσταση αλλά κάθε άνθρωπος θα δώσει την δική του ερμηνεία.
Πριν βγάλουμε τα συμπεράσματά μας για κάθε άνθρωπο καλό θα ήταν να λάβουμε υπόψη μας ότι δεν έχουμε βιώσει όλοι τις ίδιες εμπειρίες, ούτε τις ίδιες καταστάσεις στη ζωή. Οπότε η δική μας κρίση δεν μπορεί να είναι αντικειμενική. Έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, που μας εξυπηρετεί σε έναν βαθμό. Όμως, όσο περισσότερο εξασκούμαστε στο να καταλαβαίνουμε και την άλλη πλευρά τόσες περισσότερες απαντήσεις βρίσκουμε για την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Αυτό ακριβώς, το να μπαίνουμε στη θέση του άλλου και να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά του, ονομάζεται ενσυναίσθηση. Είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που μπορεί να βοηθήσει να λύσουμε ευκολότερα ένα πρόβλημα, να βρούμε μια λύση, να απαλύνουμε τον πόνο, να αντιμετωπίσουμε μια διαφωνία και να διευκολύνουμε μια κατάσταση γενικά.
Πριν κρίνουμε κάποιον αυστηρά, ας αναρωτηθούμε σε ποιο δοχείο κολυμπάμε εμείς και σε ποιο δοχείο εκείνος;
Αν είχατε μια δύσκολη μέρα, τότε σκεφτείτε ότι η δική σας άσχημη μέρα, ίσως για κάποιον άλλον να είναι η καλύτερη. Αναρωτηθείτε πού έχετε βουτήξει το χέρι σας. Πάντα υπάρχει η επιλογή να αλλάξουμε το δοχείο.
Όπως πάντα έχετε την αγάπη μου