Στον κόσμο μας υπάρχουν τόσες πολλές προβληματικές σχέσεις και πολλά εμπόδια ανάμεσά μας. Η σχέση μας με τους γονείς ή τα παιδιά μας, παίζει καθοριστικό ρόλο, σε ολόκληρη τη ζωή μας. Αρκετά συχνά όμως υπάρχει πόνος, παρεξηγήσεις και κακή επικοινωνία. Είναι σημαντικό να ανοίξουμε τον δρόμο για την συνεργασία μεταξύ μας.
Για το παιδί μέσα στο σπίτι υπάρχουν 3 παρουσίες. Υπάρχει η μητέρα, ο πατέρας και η σχέση μεταξύ τους. Η σχέση των γονιών είναι με πολλούς τρόπους, η κυρίαρχη δύναμη μέσα στο σπίτι. Αν η σχέση έχει πολλές εκρήξεις, σημαίνει ότι με πολλούς τρόπους το παιδί πρέπει να ανταπεξέρχεται σε όλα όσα νιώθει το ευαίσθητο νευρικό του σύστημα, σαν να λέμε να αντέχει σε ακραία καιρικά φαινόμενα στο συναισθηματικό κλίμα του σπιτιού.
Και οι γονείς όμως για πολύ καιρό κουβαλούν τρομερές ενοχές, για τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά τους και για όλα όσα δεν τους προσφέρουν. Ακόμα και να φύγει η ενοχή, πάντα θα υπάρχει η ευχή: «μακάρι να είχα κάνει τα πράγματα διαφορετικά».
Κι όμως υπάρχουν τόσες δυνατότητες για ευτυχία, ελευθερία από ενοχές και χαρά. Να διευρυνθεί αυτή η τόσο σημαντική σχέση μεταξύ γονέα και παιδιού. Το ενήλικο παιδί και ο γονέας αν δουλέψουν την σχέση τους συνειδητά και με πρόθεση, μπορεί να εκπλαγούν ευχάριστα με το αποτέλεσμα.
Και αυτό είναι σημαντικό επειδή όταν κάτι πονάει το αποφεύγουμε. Κι αυτός ο πόνος πολλές φόρες υπάρχει χωρίς λόγο, επειδή βασίζεται σε πληθώρα παρεξηγήσεων. Αυτό που μπορεί να μεταμορφώσει τους ανθρώπους είναι η προθυμία για ειλικρίνεια και το να είναι ανοιχτοί να εξερευνήσουν την σχέση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Στο τέλος η σχέση μεταμορφώνεται μόνο αν επιλέξει κάποιος να το κάνει. Μπορεί το αποτέλεσμα να είναι διαφορετικό από αυτό που περιμένει ο καθένας.
Το βασικό είναι να μην επιβάλει κανείς την θεωρία που πιστεύει σαν την μοναδική λύση για τον άλλον, σαν να ξέρει καλύτερα τι είναι καλό για τον άλλον και τι όχι. Όταν πιστεύουμε ότι ξέρουμε τι είναι καλό για τα παιδιά μας, εξαρτάται από την ιδέα που έχουμε για το ποια είναι. Κι ίσως να μην είναι πραγματικά αυτό που νομίζουμε. Πολλές φορές περιφερόμαστε γύρω και έξω από την σχέση που θα θέλαμε έχουμε.
Δυστυχώς δεν υπάρχει σχολείο που να μας μαθαίνει πώς να είμαστε γονείς. Μαθαίνουμε μέσα από την διαδικασία του να είσαι γονιός και με βάση πως μεγαλώσαμε κι εμείς οι ίδιοι. Μπορεί επίσης να στεναχωρεί το πόσος χρόνος έχει φύγει έτσι. Προσπαθούμε πολύ να μην κάνουμε όσα έκαναν οι γονείς μας σε εμάς. Θα θέλαμε να κερδίσουμε τον χρόνο και να αποφύγουμε τον πόνο, αν ξέραμε πως είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί.
Η σχέση μας με την προηγούμενη γενιά, έχει αντίκτυπο στη σχέση των παιδιών μας με την δική μας γενιά. Υπάρχει μια αρχή που ισχύει γενικά στη ζωή και λέει ότι, σε ό,τι αντιστέκεσαι αυτό επιμένει. Και λες δεν θα κάνω το ίδιο, θα κάνω το αντίθετο και τελικά συμβαίνει το ίδιο απλά με διαφορετικό τρόπο.
Όσο περισσότερο παίρνουμε τον έλεγχο σε ότι νιώθουμε, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στην θεραπεία. Ο τρόπος που αντιδρούμε δεν είναι απαραίτητα ο μόνος τρόπος που θα μπορούσαμε να αντιδράσουμε. Είμαστε εδώ για να μάθουμε κι άλλους τρόπους που θα μας απελευθερώσουν και θα μεταμορφώσουν την σχέση.
Με ένα βήμα τη φορά, με κατανόηση και ενσυναίσθηση, θα φτάσουμε ή τουλάχιστον θα πλησιάσουμε στην σχέση που επιθυμούμε.
Όπως πάντα έχετε την αγάπη μου!