Πολλές φορές αναπολούμε το παρελθόν και νοσταλγούμε στιγμές που ζήσαμε. Είναι υπέροχο να έχουμε όμορφες αναμνήσεις στο μυαλό μας και φυσικά να κρατάμε τρυφερά τα συναισθήματα μαζί με τις εικόνες αυτές. Είναι εξίσου σημαντικό όμως, να μπορούμε να ζούμε αυτή την στιγμή στο εδώ και τώρα. Επειδή και αυτή η στιγμή θα γίνει κάποτε παρελθόν.
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μεγαλώσει με το να αναπολούμε το παρελθόν και να ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια μας το παρόν. Έτσι αρκετές φορές φτάνουμε στο σημείο να αναρωτιόμαστε πώς πέρασε έτσι ο καιρός, πώς πέρασαν τόσα χρόνια!
Αλήθεια, ζούμε την ζωή μας σε πληρότητα και ολοκληρωτικά; Μήπως οι μισές μας σκέψεις είναι για το παρελθόν και οι άλλες μισές είναι για ένα αβέβαιο μέλλον; Πόσο συνειδητοί είμαστε όταν επικοινωνούμε με άλλους ανθρώπους;
Αναρωτιόμαστε πολλές φορές πώς θα ήταν η ζωή μας αν παίρναμε κάποια συγκεκριμένη στιγμή μια διαφορετική απόφαση. Ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα ή χειρότερα, αλλά αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ. Σημασία έχει να ζούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τώρα και να αποφεύγουμε να μετανιώνουμε για τις αποφάσεις που πια δεν αλλάζουν. Η προγιαγιά μου έλεγε «Μη στεναχωριέσαι για πράγματα που γίνονται και για πράγματα που δεν γίνονται». Για μένα σημαίνει γενικά ΜΗ στεναχωριέσαι και κάνε το καλύτερο που μπορείς.
Φυσικά όλα είναι καλά στη θεωρία. Δεν θα σας πω ότι δεν στεναχωρήθηκα ποτέ. Θα σας πω ότι, όταν κοιτάζουμε άπραγοι το πρόβλημα και αναρωτιόμαστε τί θα γινόταν αν δεν μας συνέβαινε αυτό, τίποτα δεν γίνεται, απλά μένουμε με το πρόβλημα. Συνεχώς αναπολούμε το παρελθόν, ευχόμενοι , μέσα στο μυαλό μας κάτι να αλλάξει. Κάνουμε και σενάρια για το μέλλον. Τίποτα όμως! Μόλις εστιαστούμε στην λύση, στο εδώ και τώρα, με τα δεδομένα που έχουμε αυτή τη στιγμή, τότε λύνουμε το πρόβλημα.
Η ζωή όλων θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Δεν ενδιαφέρει κανέναν όμως. Αυτό που έχει σημασία είναι το τώρα. Τώρα και μόνο τώρα, αν μπορούσαμε να αλλάξουμε κάτι, τί θα ήταν αυτό; Θα παίρναμε εμείς τα ηνία της ζωής μας, χωρίς να κοιτάμε το παρελθόν και χωρίς να φανταζόμαστε το μέλλον; Φυσικά, δεν εννοώ να μην προγραμματίζουμε τίποτα και να μη βάζουμε στόχους. Εννοώ να μην μένουμε μόνο στην φαντασία, αλλά να αναλαμβάνουμε δράση. Αν τώρα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την ζωή μας κάπως, πώς θα ήταν αυτό; Τώρα και μόνο τώρα …
αν η ζωή μας ήταν καράβι, θα πηγαίναμε ταξίδι;
αν η ζωή μας ήταν θάλασσα, θα βουτούσαμε μέσα;
αν η ζωή μας ήταν κήπος, θα τον φυτεύαμε;
Αν η ζωή μου ήταν παραμύθι πάντως, θα ήμουν εγώ αυτή που θα το έγραφε.
Όπως πάντα, έχετε την αγάπη μου.