Απρόσμενες αναποδιές
(Οι σκέψεις μου με αφορμή την πρόσφατη παραβίαση του λογαριασμού στο Instagram)
Είναι στιγμές που οι άνθρωποι με θλίβουν πολύ. Που νομίζω ότι το καλό είναι δυσεύρετο και απογοητεύομαι βαθιά.
Σαν άτομα αυτόνομα και ελεύθερα θα έπρεπε να κάνουμε τις καλύτερες επιλογές που μπορούμε για μας και για τους ανθρώπους γύρω μας. Ωστόσο βλέπω με λύπη ότι είναι πολλοί που επιλέγουν την βία λεκτική και σωματική, τις ουσίες που προκαλούν εθισμούς, τις παράνομες πράξεις, την εκμετάλλευση αδυνάτων, την υποκρισία, την υπονόμευση, κ.α.
Λάθη θα κάνουμε, αυτό είναι δεδομένο, ίσως και ευχάριστο αν είναι να μάθουμε κάτι από αυτό. Ας είναι όμως το λάθος που δεν θα γίνει με δόλο. Όλοι έχουμε δικαίωμα στο λάθος. Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για να εξελιχθούμε μέσα από αυτό. Μπορούμε να βρούμε πιο υγιείς τρόπους να συνδεθούμε με τους συνανθρώπους μας, να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, να εκφράζουμε την αλήθεια μας με σεβασμό κι αγάπη. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε το λάθος του διπλανού μας για να τον κατακρίνουμε, αλλά να τον βοηθήσουμε να το διορθώσει. Να καλλιεργήσουμε μέσα μας μια πιο καθαρή ματιά, μια πιο καθαρή συνείδηση.
Διάβασα πρόσφατα ότι ο άνθρωπος που αγαπά και σέβεται τον εαυτό του, ποτέ δεν θα μπει δρόμους σκοτεινούς, παράνομους, κακούς. Θα προστατεύσει τον εαυτό του όπως θα έκανε και με το παιδί του που το αγαπά. Δεν θα διάλεγε ποτέ πράξεις που θα τον οδηγούσαν στη φυλακή ή στην απομόνωση. Δεν θα διάλεγε ποτέ πράξεις που θα έβλαπταν την ψυχή του. Θα ήθελε το καλύτερο γι’ αυτόν.
Κάθε φορά που ο άνθρωπος επιλέγει το κακό, εις βάρος δικό του ή των γύρων του, τότε βλέπω έλλειψη αυτοεκτίμησης και άγνοια. Βλέπω έλλειψη αγάπης. Ναι, εμείς οι άνθρωποι έχουμε άγνοια των δυνάμεών μας. Την γνώση και την δύναμη που έχουμε τις χρησιμοποιούμε πολλές φορές, με λάθος τρόπους.
Και τώρα ξαναγυρίζω σε μένα. Παίρνω τα πληγωμένα μου συναισθήματα και τα γιατρεύω. Υπενθυμίζω συνεχώς στον εαυτό μου, ότι υπάρχουν πολλές ομορφιές στη ζωή και πολλοί άνθρωποι ξεχωριστοί που ξέρουν να κάνουν καλύτερες επιλογές και να προσφέρουν χαρά και αγάπη στον συνάνθρωπό τους.
Κάθε φορά που κάποιος με απογοητεύει θα φροντίσω να μείνει εκεί. Δεν θα του δώσω περισσότερη δύναμη με το να ασχοληθώ μαζί του. Θα ασχοληθώ με αυτό που με απασχολεί και θα διορθώσω ό,τι μπορώ. Θα πατήσω πάνω σε πιο γερά θεμέλια την επόμενη φορά και θα μάθω από αυτό. Το λάθος του άλλου υπάρχει μόνο και μόνο για να το αποφύγω. Υπάρχει για να μάθω από αυτό, για να πάρω ένα παράδειγμα προς αποφυγήν.
Πάνω απ’ όλα συνεχίζω να πιστεύω στον άνθρωπο. Συνεχίζω να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους, προσέχω ποιους και πόσο θα εμπιστευτώ, αλλά δεν κλονίζομαι τελείως, από τυχόν αναποδιές. Οι άνθρωποι είναι καλοί. Αν δεν επιλέγουν το καλό, σημαίνει ότι δεν το ξέρουν, έχουν άγνοια και έλλειψη αυτοεκτίμησης. Δεν σημαίνει ότι δεν το θέλουν.
Όσο πιο πολύ κοιτώ τον καθαρό ουρανό τόσο περισσότερο χαίρομαι. Κι όταν έρθει η μπόρα, ξέρω ότι αυτή δεν είναι η πραγματική εικόνα του ουρανού. Ο ουρανός υπάρχει πάνω από τα σύννεφα και εγώ προστατεύομαι και περιμένω μόνο να περάσει η μπόρα.
Όπως πάντα έχετε την αγάπη μου.