Αλχημιστής
Αυτό που πιστεύω ότι αντικατοπτρίζει την δουλειά του κάθε συγγραφέα και κάθε αρθρογράφου είναι ότι οι σκέψεις γίνονται λέξεις κι έπειτα παίρνουν υλική μορφή αφού αποτυπώνονται με μελάνι πάνω σε χαρτί. Η φαντασία και το αόρατο δηλαδή, μετατρέπεται σε χειροπιαστό.
Ο άνθρωπος χωρίς να το καταλαβαίνει πάντα, γίνεται αλχημιστής. Οι αλχημιστές, οι οποίοι έδρασαν κυρίως κατά τον μεσαίωνα, ήθελαν να μετατρέψουν κάθε μέταλλο σε χρυσό και να βρουν το ελιξίριο της ζωής. Ο άνθρωπος όμως σε κάθε εποχή, γίνεται αλχημιστής, επειδή μπορεί να μετατρέψει το αόρατο, αυτό που κατοικεί στο μυαλό του, σε ορατό, σε υλικό και χειροπιαστό. Γλύπτες, ζωγράφοι, ξυλουργοί, αρχιτέκτονες, μηχανικοί, τεχνίτες και κάθε είδους καλλιτέχνες, με οδηγό την φαντασία και τις σκέψεις τους, δημιουργούν κάτι που μπορούμε να δούμε και να αγγίξουμε.
Αυτή την γνώση μπορεί ο καθένας από εμάς να την εφαρμόσει στην καθημερινή του ζωή. Ο μάγειρας σκέφτεται ένα φαγητό, φαντάζεται πως θα μοιάζει αυτό και με τα κατάλληλα υλικά δημιουργεί το φαγητό που θέλει. Με τον ίδιο τρόπο μια αθλήτρια κερδίζει έναν αγώνα, φαντάζεται το εαυτό της στην θέση της νικήτριας και κάθε μέρα αφιερώνεται στον στόχο αυτό με προπονήσεις. Ένας μαθητής φαντάζεται έναν καλό βαθμό σε ένα διαγώνισμα και έπειτα συγκεντρώνεται στον σκοπό αυτό. Μια επαγγελματίας θέλει την προαγωγή, έτσι βρίσκει τον πιο αποτελεσματικό τρόπο να φτάσει εκεί. Η φαντασία και η αγάπη μας για κάτι οδηγούν τα βήματά μας.
Στο έργο του «ο Αλχημιστής», ο Paulo Coelho, εξετάζει πως ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να μας βοηθήσει να έρθουμε πιο κοντά στα όνειρα και τις επιθυμίες μας. Τα πάντα γύρω μας, απαντούν στις σκέψεις και τις πράξεις μας.
Ο άνθρωπος είναι ο αλχημιστής επειδή μπορεί να πετύχει ό,τι βάλει στο μυαλό του. Χρειάζεται φυσικά πίστη και προσωπική εργασία. Γνωρίζοντας λοιπόν αυτή την αλήθεια, ότι ο κάθε ένας από εμάς είναι από την φύση του ένα δημιουργικό όν, ανοίγονται άπειρες δυνατότητες μπροστά μας.
Ένα από τα πράγματα που μας κρατά πίσω είναι ότι αντί να συγκεντρωθούμε στις λύσεις, κοιτάμε μονίμως το πρόβλημα. Πόσοι από μας όταν σηκωνόμαστε από το κρεβάτι σκεφτόμαστε ότι σήμερα θα είναι μια όμορφη μέρα και πόσοι σκεφτόμαστε ότι θα είναι μια δύσκολη μέρα και δεν θέλουμε να σηκωθούμε καθόλου. Συμφωνώ, είναι δύσκολο το πρωινό ξύπνημα και κυρίως την Δευτέρα. Την ώρα όμως που κάνουμε την αρνητική σκέψη, υπάρχουν μερικά εκατομμύρια άνθρωποι που θα ήθελαν να έχουν την δική μας μέρα. Είναι πολλοί που είναι άρρωστοι και δεν μπορούν να σηκωθούν καθόλου από το κρεβάτι, που βιώνουν πένθος, που δεν έχουν τα προς το ζην. Κοιτώντας από αυτή την πλευρά λοιπόν είναι καλύτερα να σηκωθούμε γεμάτοι χαρά για όλες τις ευλογίες που πλημμυρίζουν κυριολεκτικά τη ζωή μας.
Δοκιμάστε για μερικές μέρες να κοιτάξετε τα θετικά τις ζωής. Έπειτα βάλτε έναν στόχο και συγκεντρωθείτε σ’ αυτόν με πίστη αλλά και δράση. Περιμένω πάντα ότι ο άνθρωπος θα συνδεθεί με το δημιουργικό κομμάτι μέσα του και θα αφιερωθεί στο να δώσει αγάπη και χαρά. Γίνετε ο αλχημιστής της ζωής σας και φέρτε χαρά σε σας και στους ανθρώπους γύρω σας.
Όπως πάντα, έχετε την αγάπη μου.