Ο κρυμμένος θησαυρός
Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή έπαιζα ένα παιχνίδι που μου άρεσε πολύ. Πότε εγώ και πότε η αδερφή μου, κρύβαμε ένα μικρό αντικείμενο μέσα στο σπίτι και μετά ψάχναμε να το βρούμε. Το μόνο που είχαμε σαν οδηγία ήταν το κρύο – ζεστό. Δηλαδή, όταν η μία πλησίαζε στο αντικείμενο, που η άλλη είχε κρύψει, της έλεγε ζεστό, πολύ ζεστό, καυτό. Ενώ αν απομακρυνόταν της έλεγε κρύο, πολύ κρύο, πάγος. Με αυτή την βοήθεια πάντα βρίσκαμε το αντικείμενο. Ταυτόχρονα διασκεδάζαμε με το παιχνίδι αυτό, επειδή πάντα κερδίζαμε.
Αυτό το παιχνίδι παίζεται και σήμερα και λέγεται “ο κρυμμένος θησαυρός”. Υπάρχει όμως, κι ένας άλλος πολύ σημαντικός κρυμμένος θησαυρός, που κρατάμε όλοι μέσα μας, και είναι η ευτυχία μας. Όλοι έχουμε την ευτυχία κρυμμένη μέσα μας και μάλιστα είναι πολύ εύκολο να την βρούμε. Αν λοιπόν, είναι έτσι, τότε γιατί δεν είμαστε όλοι ευτυχισμένοι; Ίσως επειδή μερικοί δεν ξέρουν που να ψάξουν και μπερδεύονται. Ίσως αρχίζουν να ψάχνουν ενώ μετά τα παρατάνε. Αν όμως είχαν μια οδηγία όπως ζεστό ή κρύο, τότε θα ήταν πιο εύκολο να πλησιάσουν τον κρυμμένο τους θησαυρό και τελικά να τον βρουν.
Σήμερα θα σας αποκαλύψω ποιο είναι το “ζεστό” και ποιο είναι το “κρύο”. Πότε πλησιάζουμε την ευτυχία δηλαδή και πότε απομακρυνόμαστε. Το ζεστό δεν είναι άλλο από τα θετικά συναισθήματα, όπως η χαρά, ο ενθουσιασμός, η αγάπη, η αγαλλίαση, η ανακούφιση, ο έρωτας, η ευφορία, η ηρεμία, η ελπίδα, η απόλαυση, η αποδοχή, κ.α. Ενώ το κρύο είναι τα αρνητικά συναισθήματα, όπως ο φόβος, η λύπη, ο θυμός, η αηδία, ο φθόνος, η απέχθεια, η αναστάτωση, η ανασφάλεια, η απόρριψη, η ενοχή, η οργή, ο πανικός, η χαιρεκακία, κ.α.
Κάθε φορά που πλησιάζουμε στην ευτυχία μας, στον προσωπικό μας θησαυρό, τότε πλημμυρίζουμε από θετικά συναισθήματα. Αν παρατηρήσουμε τότε τον εαυτό μας, θα δούμε ότι έχουμε όρεξη για ανακάλυψη, εξερεύνηση και δημιουργία. Διψάμε για δουλειά και η παραγωγικότητά μας ανεβαίνει. Είναι η περίοδος της άνθισης, της ψυχικής ανάτασης και της εσωτερικής ευημερίας.
Στη ζωή όμως, δεν υπάρχει μόνο η λαμπερή πλευρά. Υπάρχουν και περίοδοι σκοτεινές. Είναι η εποχή που και η παραμικρή δουλειά μας φαίνεται ασήκωτο βάρος. Η πιο μικρή κίνηση μας προκαλεί αβάσταχτη κούραση. Επιλέγουμε την μοναξιά και ό,τι κι αν κάνουμε μοιάζει μονότονο και βαρετό.
Φυσικά εδώ, θέλω να τονίσω πως, δεν είναι δυνατό πάντα να έρχονται στη ζωή όλα καλά. Σκοπός δεν είναι να ζούμε μέσα σε μια ουτοπία. Ούτε είναι δυνατό να είμαστε πάντα προστατευμένοι μέσα σε μια αδιαπέραστη από κάθε τι κακό, γυάλα. Είμαστε άνθρωποι μέσα σε μια κοινωνία, όπου πολλές φορές επηρεαζόμαστε από καταστάσεις που συμβαίνουν γύρω μας. Αλλά και ο καθένας προσωπικά έχει να αντιμετωπίσει τις δικές του προκλήσεις.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν ερχόμαστε μπροστά σε μια απόφαση, μπορούμε να επιλέξουμε αυτή που φωνάζει μέσα μας ως η πιο σωστή. Αυτή που θα μας οδηγήσει στο μονοπάτι της ευτυχίας μας. Αυτή που λέει ζεστό, πολύ ζεστό, καυτό!
Για παράδειγμα, ξέρουμε μέσα μας αν θέλουμε να σπουδάσουμε ιατρική ή διακόσμηση, ξέρουμε αν θέλουμε να δουλέψουμε σε καφετέρια ή σε γραφείο, ξέρουμε ποιον/α σύντροφο ή φίλο θέλουμε κοντά μας, ξέρουμε αν θα πάμε διακοπές σε βουνό ή νησί, ξέρουμε αν θα φάμε παγωτό καϊμάκι ή σοκολάτα ή και τα δύο.
Αν δεν ξέρουμε δεν πειράζει. Γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να μάθουμε μέσα από διάφορες επιλογές και μέσα από εμπειρία. Αν όμως ξέρουμε τι θέλουμε, τι φωνάζει μέσα μας “ζεστό”, είναι πραγματικά κρίμα να πάμε προς το κρύο, επειδή τότε έτσι θα είναι η ζωή μας, κρύα…
Θυσιάζω πολύ περισσότερα σε ψυχικά αποθέματα όταν πάω κόντρα στον εαυτό μου. Απομακρύνομαι από τον κρυμμένο μου θησαυρό. Να θυμάστε έχω μεγαλύτερο κέρδος όταν πάω εκεί που μου λέει η καρδιά μου. Εύχομαι να βρεθείτε μέσα σε αυτό το “ζεστό” μέρος, και όταν πάτε εκεί, τώρα που ξέρετε τον τρόπο και τους κανόνες, βοηθείστε κι άλλους να βρουν τη “ζέστη” μέσα τους.