Ωστόσο, η ζωή δεν είναι εύκολη πάντα. Δεν κυλά πάντα ήρεμα. Ασθένειες, ανεργία, θάνατος κάποιου αγαπημένου, όλα αυτά παρουσιάζονται απροειδοποίητα. Όταν περνάμε κάποια δοκιμασία δεν μοιάζουμε με αυτό που είμαστε όταν η καθημερινότητά μας είναι ήρεμη. Δεν επιλέγουμε πάντα όσα μας συμβαίνουν. Συναισθήματα ταραχώδη, εντάσεις, κούραση, αλλάζουν τη διάθεσή μας, υπονομεύουν το ηθικό και την ενέργειά μας, αντανακλώνται στις σχέσεις μας με τα παιδιά μας. Οι τακτικές που επιλέγουν οι γονείς, για να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη και δυσάρεστη κατάσταση ποικίλλουν. Μια τακτική, είναι να κρύβουν τα πάντα από τα παιδιά, καθώς δεν έχουν την δεξιότητα να μιλήσουν στα παιδιά τους με ειλικρίνεια ανάλογα με την ηλικία τους και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Άλλη τακτική είναι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την δυσμενή συνθήκη στην οποία έχουν βρεθεί, χωρίς να ζητήσουν βοήθεια από κανέναν. Μια κατάσταση όμως, είναι πιθανό, να είναι πολύ δύσκολη για τα δεδομένα του γονιού και την συναισθηματική του ωριμότητα την συγκεκριμένη στιγμή. Σίγουρα ένα βάρος στις πλάτες μας δεν σηκώνεται από όλους με την ίδια ευκολία. Άλλες φορές πάλι κρύβονται για να μην έρθουν αντιμέτωποι με ό,τι τους βαραίνει. Είναι η τεχνική «τα σκουπίζω όλα κάτω απ’ το χαλί». Αυτή είναι η επιλογή των γονιών που δεν έχουν λύσει μόνοι τους δύσκολες καταστάσεις και είναι ξένο γι’ αυτούς το να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τις αδυναμίες τους. Είναι ακόμα κάποιοι γονείς στους οποίους υπάρχουν εσωτερικά εμπόδια και ανεξερεύνητες πτυχές του εαυτού τους που τους οδηγούν να φερθούν βίαια, είτε λεκτικά είτε σωματικά απέναντι σε συζύγους και παιδιά. Ποια είναι άραγε τα αίτια των ξεσπασμάτων μας; Η κούραση, το βάρος των ευθυνών, οι ελλείψεις, η άγνοια, ο ανταγωνισμός, τα προσωπικά τραύματα, η έλλειψη πίστης, η έλλειψη κατανόησης, οι ορμόνες, ακραίες συνθήκες, τραυματισμένες σχέσεις, απαιτήσεις, προσδοκίες, λύπες, προσκόλληση, αποχωρισμός, σκληρότητα και ένας ακόμα πολύ μακρύς κατάλογος. Όλα τα δύσκολα ανεξερεύνητα πεδία του εσωτερικού μας κόσμου που τα κουβαλάμε στην καθημερινή μας πραγματικότητα και αλλάζουν ανάλογα με το πώς νιώθουμε τη δεδομένη στιγμή, όλη μας την ύπαρξη. Σε αυτούς τους τύπους των γονέων απευθύνεται η συμβουλευτική γονέων, οι σχολές γονέων και οι ειδικοί όπως : σύμβουλοι ψυχικής υγείας, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, οι οποίοι είναι σε θέση με τις γνώσεις τους, ο καθένας στο αντικείμενό του, να δώσει ένα χέρι βοηθείας που θα είναι ικανό να ανακουφίσει πρώτα τους γονείς και έπειτα ολόκληρη την οικογένεια. Φυσικά, υπάρχουν και οι γονείς οι οποίοι συνειδητά και με επαφή με τον εαυτό τους βρίσκουν την ισορροπία πρώτα του εαυτού τους και μετά αποκαθιστούν την ισορροπία όλης της οικογένειας. Και αυτό επειδή όπως η δυσκολία αντανακλάται στις σχέσεις μας, έτσι και η συναισθηματική ισορροπία και ο σεβασμός του εαυτού αντανακλάται στις σχέσεις μας επίσης. Τελικά αξίζει μια προσπάθεια προς την κατεύθυνση που ανακουφίζει τις πιο σημαντικές σχέσεις της ζωής μας, τις σχέσεις μας με τα παιδιά μας.