Ο πρώτος λόγος είναι τα διδάγματα μέσα από μια φανταστική ιστορία: Ένα παραμύθι είναι μια φανταστική ιστορία .Οι ενήλικες πιστεύουν ότι τώρα που μεγάλωσαν τα παραμύθια είναι κάτι μακρινό γι’ αυτούς. Θα ήθελα όμως να ρωτήσω διαβάζετε μυθιστορήματα ή λογοτεχνικά βιβλία; Βλέπετε ταινίες στην τηλεόραση; Όλες αυτές οι ιστορίες πού παραπέμπουν; Μήπως στις ταινίες και στα βιβλία δεν παρακολουθούμε φανταστικές ιστορίες; Μια ταινία δράσης , μια ταινία μυστηρίου, μια ερωτική ή κοινωνική ταινία, μια οποιαδήποτε σειρά στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, στο θέατρο δεν έχουν στοιχεία από παραμύθι; Ή μήπως είναι όλες αυτές οι ιστορίες αληθινές; Και τι είναι οι super ήρωες; Ο superman, o Spiderman, o batman ; Άρα και οι ενήλικες γοητευόμαστε από τα παραμύθια. Μπορεί να τους έχουμε δώσει άλλη μορφή και νέα στοιχεία αλλά η ουσία είναι ίδια : μας αρέσουν τα παραμύθια.
Μήπως και η ίδια η ζωή πολλές φορές δεν έχει τόσες ανατροπές και καταστάσεις που λέμε συχνά : «πως έγινε αυτό, δεν το πιστεύω, …..» πραγματικά τόσο μαγική είναι και η ζωή, όσο και ένα παραμύθι. Και μας αρέσουν τα παραμύθια γιατί γοητεύουν, συγκινούν, διασκεδάζουν, χαλαρώνουν, ξαφνιάζουν, ανατρέπουν, προκαλούν το ενδιαφέρον μας, μα πάνω απ’ όλα μας διδάσκουν. Μέσα σε κάθε παραμύθι κρύβονται μηνύματα. Μπορεί τα μικρότερα παιδιά να μην τα καταλαβαίνουν αυτά τώρα, αλλά δεν πειράζει. Συνήθως το κάθε παραμύθι είναι ο σπόρος που φυτεύουμε τώρα, για να απολαύσουμε τους καρπούς πολύ αργότερα. Όπως λοιπόν θα σας έλεγα : φυτέψτε σπόρους για να πάρετε καρπούς, έτσι σήμερα σας λέω διαβάστε παραμύθια στα παιδιά και αφήστε όλα αυτά τα μηνύματα και τα διδάγματα των παραμυθιών, να ωριμάσουν μέσα τους, για να τα χρησιμοποιήσουν αργότερα στη ζωή τους. Και ο δεύτερος λόγος είναι η φαντασία. Ο Albert Einstein έλεγε αν θέλετε να κάνετε έξυπνα παιδιά, διαβάστε τους παραμύθια. Γιατί άραγε παραμύθια; Τον λόγο τον κατάλαβα πολύ αργότερα. Πριν από οποιαδήποτε μεγάλη ή μικρή ανακάλυψη, πριν από οποιαδήποτε μεγάλη ή μικρή εφεύρεση, υπάρχει πάντα κάποιος που αυτή την εφεύρεση την έχει φανταστεί. Πόσα χρόνια πριν το αεροπλάνο οι άνθρωποι φαντάζονταν ότι πετούσαν στον ουρανό; Από την αρχαιότητα με τον Δαίδαλο και τον Ίκαρο, ως τις μέρες μας ο άνθρωπος φαντάζεται το αδύνατο μέχρι αυτό να γίνει δυνατό. Έτσι φτάσαμε στη σημερινή εποχή που το αερόστατο, το ελικόπτερο και το αεροπλάνο μέχρι το διαστημόπλοιο, να έχουν γίνει μέρος της ζωής μας και δεν μας προκαλούν έκπληξη πια. Πριν όμως από αυτές τις εφευρέσεις υπήρχε κάποιος τρελός, ονειροπόλος ή φαντασμένος, που πίστευε ότι αυτή η φαντασία μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Γι’ αυτό τώρα σας προτρέπω να αφήσετε την φαντασία των παιδιών να οργιάσει. Καλλιεργείστε την με κάθε τρόπο, δώστε της τροφή. Μη λέτε στα παιδιά ότι κάτι είναι αδύνατο να γίνει. Που ξέρετε αν το αδύνατο του σήμερα γίνει το δυνατό του αύριο; Τα σημερινά παιδιά είναι οι αυριανοί εφευρέτες. Βοηθείστε τα να μεγαλουργήσουν.