Ο λόγος μου στην εκδήλωση
Καλημέρα σας. Ονομάζομαι Βικτωρία Δικαιοπούλου και είμαι Ειδικός Προσχολικής Αγωγής με πιστοποίηση στην Ειδική Αγωγή. Είμαι συγγραφέας και έχω παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια με θέματα γύρω από το παιδί και την ψυχική του υγεία. Πάνω απ’ όλα είμαι μητέρα, αυτός είναι ο πιο απαιτητικός και υπεύθυνος ρόλος.
Ειδικά εμείς οι γονείς θέλουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας έναν καλύτερο κόσμο. Να γίνει ο κόσμος μας ένα μέρος όπου δεν υπάρχουν οι έννοιες της διαφορετικότητας και του αποκλεισμού. Αν το σκεφτούμε θα δούμε ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί και αυτό είναι υπέροχο. Η φύση χρειάζεται την διαφορετικότητα για να λειτουργήσει. Η μοναδικότητα του καθενός είναι ένα δώρο του ενός προς τον άλλο. Ζούμε σε έναν πλανήτη με κοντά 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Η διαφορετικότητα είναι δεδομένη και αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Ωστόσο είναι λυπηρό ότι η ίδια η κοινωνία γεννά φαινόμενα ρατσισμού, διακρίσεων και προκαταλήψεων.
Το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά μας είναι να γεμίσουμε εμείς οι ίδιοι με αποδοχή για κάθε άνθρωπο ανεξαιρέτως και να δώσουμε και στα παιδιά μας το παράδειγμα αυτό. Είναι αποδεδειγμένο ότι παιδιά που μεγαλώνουν σε κλίμα αποδοχής είναι υγιών ορίων, είναι πιο ευτυχισμένα στην ενήλικη ζωή τους. Θυμηθείτε ότι μικρές αλλαγές σήμερα μπορούν να κάνουν μεγάλες αλλαγές στο αύριο των παιδιών μας.
Στη φαντασία μου υπάρχει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μου. Αυτό το καλύτερο αύριο το έχω γράψει και το έχω κλείσει μέσα σε παραμύθια. Τα παραμύθια για μένα είναι οι σπόροι που φυτεύουμε στο μυαλό και την καρδιά των παιδιών και την κατάλληλη στιγμή φυτρώνουν και μας δίνουν καρπούς. Μέσα σε παραμύθια υπάρχουν αξίες ζωής, τυλιγμένες με φαντασία και μαγεία. Σαν γονέας και παιδαγωγός, χρησιμοποιώ τις ιστορίες σαν εργαλεία. Θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο όπως η προστασία του περιβάλλοντος, οι ανθρώπινες σχέσεις, η εργατικότητα και η διαφορετικότητα μέσα από τα παραμύθια γίνονται αφορμή να αναδειχθούν και να συζητηθούν.
Εμείς οι γονείς χωρίς να έχουμε λάβει από πριν καμία γνώση για την ανατροφή των παιδιών, καλούμαστε καθημερινά να πάρουμε την ευθύνη για αποφάσεις που αφορούν την ζωή των παιδιών μας. Όλοι έχουμε αντιμετωπίσει διλήμματα είτε μικρά είτε μεγάλα και δυσκολίες. Το να είσαι γονέας χρειάζεται μεγάλα αποθέματα αγάπης και ψυχικής αντοχής. Αρκεί να γνωρίζουμε ότι ΜΟΝΟ αυτό που έχουμε, είναι αυτό που μπορούμε να δώσουμε. Αν έχουμε γνώση, αντοχή, ειρήνη μέσα μας, τότε αυτά θα δώσουμε και στα παιδιά μας. Τα παιδιά μας παρατηρούν, και σε ανάλογες καταστάσεις θα αντιγράψουν αυτό που έχουν δει από εμάς. Με άλλα λόγια, γονέας είναι για μένα ο ήρωας της σύγχρονης εποχής.
Και μιλώντας για ήρωες, σαν συγγραφέας, έχω καθημερινή επαφή μαζί τους. Τους δημιουργώ στη φαντασία μου και έπειτα τους αποτυπώνω στο χαρτί. Συχνά ψάχνω γύρω μου για να τους βρω. Έχω τα μάτια μου ανοιχτά και πάντα παρατηρώ από τις πιο μικρές κινήσεις έως τις πιο μεγάλες για να ξεχωρίσω τον χαρακτήρα εκείνο που χωρίς να το ξέρει θα γίνει ο επόμενος ήρωας στο παραμύθι μου. Ίσως κάποιος δεν έχει φανταστεί ποτέ του ότι μια μικρή κίνηση μπορεί να γίνει αιτία να γραφτεί ένα παραμύθι. Ίσως κανείς να μην έχει σκεφτεί ότι ακόμα και η πιο μικρή μας κίνηση μπορεί να προκαλέσει μεγάλο αντίκτυπο στους ανθρώπους γύρω μας. Καθημερινά έρχομαι αντιμέτωπη με προκλήσεις, όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι κάνω κι εγώ τις δικές μου κινήσεις. Αυτό που ξέρω είναι ότι τίποτα δεν πάει χαμένο. Όλα έχουν τον λόγο και τη θέση τους. Ακόμα και μια αποτυχία φέρνει εμπειρία, γνώση και δύναμη.
Στη συνείδηση των ανθρώπων ο ήρωας είναι ταυτισμένος με εκείνον που κατέβαλε υπεράνθρωπη σωματική δύναμη και νίκησε τον εχθρό. Η ιστορία μας είναι γραμμένη με άπειρα ονόματα τέτοιων ηρώων. Υπάρχουν όμως και ήρωες που δεν αναφέρονται πουθενά. Ήρωας μπορεί να είναι αυτός που έχει βιώσει κοινωνικό αποκλεισμό, ψυχολογική βία, συναισθηματική ανασφάλεια και παρόλα αυτά, σήκωσε το κεφάλι και πέρασε μέσα από κλειστές πόρτες και κυρίως μέσα από κλειστές καρδιές και συνειδήσεις.
Με αυτό τον τρόπο κάθε δυσκολία, κάθε αδιέξοδο, κάθε πόνος μπορεί να γεννήσει έναν ήρωα. Και τελικά σκέφτομαι: ποιος είναι άραγε ο ήρωας; Στα παραμύθια ο ήρωας σκοτώνει δράκους και τα βάζει με ανίκητους εχθρούς. Στα παραμύθια ο ήρωας εκτελεί τις πιο αδύνατες αποστολές και λύνει τους πιο δύσκολους γρίφους. Στα παραμύθια ο ήρωας νικάει κάθε κακό. Στα παραμύθια έχουμε την σιγουριά της νίκης του ήρωα, πριν να διαβάσουμε το τέλος.
Στην αληθινή ζωή ξέρω επίσης μερικούς ήρωες. Στην αληθινή ζωή οι ήρωες αντιμετωπίζουν όχι ένα θηρίο έξω από τον εαυτό τους, αλλά τον πόνο και την θλίψη μέσα τους. Στην αληθινή ζωή οι ήρωες έκαναν μια κίνηση, μια καλή πράξη – είτε μικρή , είτε μεγάλη- χωρίς να τη δείξουν πουθενά. Στην αληθινή ζωή οι ήρωες δεν περνάνε τον εαυτό τους για ήρωες αλλά είναι ίσως οι μεγαλύτεροι ήρωες απ’ όλους.
Ήρωας είναι όποιος ζει με αγάπη και ευγνωμοσύνη για τη ζωή. Ήρωας είναι αυτός που προχωράει παρά τις δυσκολίες. Ήρωας είναι αυτός που έχει πίστη για το αίσιο τέλος. Ήρωας είναι αυτός που ξεπερνάει τους φόβους τους. Ήρωας είναι αυτός που δεν ξέρει αν θα φτάσει στο τέλος αλλά ποντάρει όλα του χρήματα στο άλογό του και τρέχει μαζί του, άσχετα με το αποτέλεσμα.
Κοιτάξτε γύρω σας, είσαστε ήρωες επειδή ξέρω ότι κάνετε καθημερινά την κίνηση αυτή που μπορεί να φέρει και την πιο μικρή θετική αλλαγή στη ζωή ενός ανθρώπου. Είσαστε ήρωες επειδή θέλετε να φτάσετε στο τέρμα και τρέχετε με όλη σας τη δύναμη. Αν μπορείτε να φέρετε ένα χαμόγελο στα χείλη ενός ανθρώπου και αν μπορείτε να αγγίξετε μια πονεμένη ψυχή με αγάπη και ανιδιοτέλεια , τότε μη ψάχνετε μακριά, εσείς είστε οι ήρωες.
Εγώ βλέπω ήρωες μπροστά μου, μου δίνετε έμπνευση για να συνεχίσω να γράφω και πίστη για την αξία της ζωής, να ξέρετε ότι είσαστε όλοι σας οι πρωταγωνιστές στα παραμύθια μου.
Σας ευχαριστώ πολύ